برخى بر این گمان‏اند که طرح وبررسى موضوع مهدویت در این زمان امرى بى‏فایده است، زیرا این موضوع مربوط به آینده بشریت است وآینده واتفاقات آن امرى است مجمل ومبهم، امّا آنچه وظیفه ماست اینکه به تکالیف خود در عصر وزمان خود عمل کنیم؛ زیرا هر عصر وزمانى مقتضیات خود را مى‏طلبد... .
( المهدى المنتظر، دکتر عداب محمود محش، ص 214. )
بحث از مهدویت در این عصر وزمان آثار وفوایدى دارد که به برخى از آنها اشاره مى‏کنیم:
1 - آرمان قیام وانقلاب مهدى (ع) یک فلسفه بزرگ اجتماعى، اسلامى است. این آرمان بزرگ گذشته از اینکه الهام بخش ایده وراه‏گشاى به سوى آینده است، آینه بسیار مناسبى است براى شناخت آرمان‏هاى اسلامى.
( قیام وانقلاب مهدى از دیدگاه فلسفه تاریخ، شهید مطهرى؛، ص 57. )

2 - نوید به برپایى حکومتى جهانى واسلامى ارکان وعناصر مختلفى دارد که برخى فلسفى وجهانى است وجزئى از جهان بینى اسلامى است، وبرخى فرهنگى وتربیتى است، برخى سیاسى است وبرخى اقتصادى وبرخى اجتماعى است. وبرخى انسانى یا انسانى، طبیعى مى‏باشد.
( همان. )
انسان مى‏تواند با الگوپذیرى از برنامه‏هاى جامع وفراگیر حضرت در عصر ظهور به آرمان‏هاى واقعى اسلام نزدیک شود.
3 - در طول تاریخ ودر سطح جهان، انقلاب‏هاى گوناگونى از قبیل فرهنگى، سیاسى، اجتماعى و... صورت گرفته است، ولى اکثر این انقلاب‏ها یا در شروع موفق نبوده ویا اینکه در مواجهه با مشکلات فراوان ومقابله با دشمنان خود نتوانسته است دوام بیاورد... وتنها نگاه سبزى که شیعه به مهدویت دارد مى‏تواند با ایجاد روحیه امید در جامعه، مردم را از ناامیدى ویأس برهاند. شیعه معتقد به امام زمانى زنده وحاضر وناظر بر اعمال خود است که او را در مواقع حساس کمک کار خواهد بود. این اعتقاد از جهت روان‏شناسى آثار عمیقى را در روحیه شیعیان خواهد گذاشت.
4 - از آن جهت که وقت تشکیل حکومت امام زمان (ع) مشخص نیست وهر لحظه مى‏تواند زمان ظهور باشد، لذا وظیفه داریم که نظرى به مباحث مهدویت وظهور کرده وخصوصیات عصر ظهور ووظایف خود در آن عصر را بدانیم.
5 - رسیدن به حکومت جهانى توحیدى در عصر ظهور، شرایطى دارد که برخى از آنها به دست خود بشر حاصل مى‏گردد، از آن جمله رسیدن بشر به تکامل همه جانبه ورسیدن به مستواى عالى فکرى است. لذا بر ماست که آرمان‏هاى اصیل اسلامى در عصر ظهور را بدانیم تا بتوانیم هر چه بهتر در نزدیک شدن آن سهیم بوده وزمینه ساز ظهور حضرت باشیم.
6 - بحث از مهدویت تنها بحث از امورى نیست که مربوط به آینده بشریّت باشد، بلکه بحث از امامت ومهدویت است، بحث از اینکه در هر زمانى باید امام معصومى موجود باشد، خواه حاضر ومشهور وخواه غایب وپنهان تا حجت‏ها وبینات خداوند باطل نگردد.
ولذا در روایات اسلامى از رسول خدا (ص) مى‏خوانیم: «من مات ولم‏یعرف إمام زمانه مات میتة جاهلیّة»؛ «هر کس بمیرد وپیشواى زمان خود را نشناسد مرده است از نوع( شرح مقاصد، ج 5، ص 239. )
مردن زمان جاهلیت.»
بحث از مهدویت، بحث از غیبت وفلسفه آن وآثار وبرکات وجود امام در این عصر غیبت است.
ولذا بحث از مهدویت از وظایف وتکالیف شیعه در عصر غیبت است.